Bybye USA!

Vandaag is het woensdag en begint onze laatste rit. Klinkt zwaar hè? Het voelt ook wel erg dubbel! Maar we pakken de koffers voor de zoveelste maal in en rijden door naar LA. We rijden weer een stuk over de highway 1 maar op een gegeven moment stopt die. We overwegen om hem zelf te bouwen langs de kust, maar uiteindelijk is dat toch niet het beste plan.. We zien dat we ook een highway kunnen adopteren, en dan noemen we hem Oysterwood. Das wel een goed idee he? De beste ideeen in het leven komen blijkbaar na 3 weken Amerika.

We rijden door naar Santa Barbara, de dure huizen, de 1 nog groter dan de ander komen op ons af. Wat een plek. We rijden naar de supermarkt om ontbijt te halen en komen er ook direct achter hoe de levenstandaard hier is. Iets met een bakje yoghurt met fruit en muesli voor 13 euro... oops. Nouja, zoals ons motto luidt: je bent maar 1 keer in Amerika!
We rijden naar het strand. De mooie palmbomen en picknickplaatsen maken het een gezellige plek. We lopen door naar het strand, door de branding,op en top vakantiegevoel.
Mensen die mij kennen weten dat ik nooit,maar dan ook nooit, zal rennen in bikini. Maar als het zand onder je voeten zo heet is dat het je voetzolen in brand zet, nou.. dan ga je wel. Zelfs ik. Charmant of niet, ieder voor zich! Ook kan ik nu zeggen dat ik in de pacific ocean heb gezwommen. Het water was een heerlijke temperatuur. Charmant het water inlopen was ook geen optie, want 1 golf en je gaat van poedelen naar diepzee duiken. Nou ja,dan ben je maar door. Het water is heerlijk en het opdrogen in de zon nog heerlijker. Wat een leven. We drinken nog een colaatje en rijden dan door langs santa monica (hier komen we nog terug!) En venice beach. Over venice boulevard rijden we naar onze airbnb voor de komende en laatste 2 nachten van ons avontuur. Een heerlijk huis in een rustige straat,maar wel dichtbij alle populaire "must see" punten. Nadat we (eindelijk echt gezond) gegeten hebben bij een heerlijk restaurant om de hoek, sluiten we de avond af.

Donderdag, de laatste volle dag in LA en die gaan we eens even goed benutten. We maken een route door Bevery Hills, naar hollywood, naar het Hollywood sign en hebben prachtig uitzicht over de stad. Het is zo groot dat het bijna onwerkelijk is. 15 miljoen inwoners in 1 stad! Lars en ik bezoeken de paramount studios en krijgen een super gave rondleiding. Ik heb zelfs op het Forrest Gump bankje mogen zitten :):)
We reizen terug met de bus en als echte toeristen hebben we geen idee of we goed gaan. Gelukkig zijn de buchauffeurs heel erg vriendelijk en helpen ze ons te komen waar we moeten zijn. Een buschauffeur haalt zelfs de beste manouvres uit om een andere bus, waar wij in moeten, in te halen zodat wij niet hoeven te wachten. Hij noemt ons the cutest couple in the world en wenst ons een long&happy life. Dat enthousiaste van Amerikanen heeft zijn chames. We komen aan op de kleurrijke pier van Santa Monica waar Lia Myrthe en Rudie ons opwachten voor het laatste diner in LA. We genieten van fish & chips aan het strand en zien een prachtige zonsondergang. Na een laatste rondje over de pier is het echt tijd om afscheid te nemen. We rijden naar huis voor onze laatste uurtjes slaap.

Ik denk dat ik na 3 weken een klein stukje in een Amerikaan ben getransformeerd. Dat is begonnen toen ik mijn eigen naam als Bwrendah uit begon te spreken :) We hebben zo'n 4000 kilometer in de auto gezeten, hebben zo'n 12 keer onze koffer weer ingepakt en ingeladen, zijn verslaafd geraakt aan starbucks en hebben (maar) 4 keer bij de Mac Donalds gegeten. We hebben gewandeld, gezwommen, geflaneert en gegokt. Het was een avontuur en het was prachtig. We durven allemaal toe te geven dat het mooi is geweest en vinden het ook wel weer fijn om naar huis te gaan, naar ons eigen kleine vertrouwde Nederland. Maar we gaan Amerika zeker missen. Het land waar alles kan. Het land van de hamburgers, diet cokes en scrumbled eggs. Het land van de dears & honeys, "how are you" and "thankyou" Het land van the dollars and penny's, glorieuze rijkdom en bittere armoede. Het land van de gierende casino's, schreeuwende reclame, gigantische huizen en "the american dream" aan de ene kant, en prachtige natuur, parken, wilde dieren, rust, strand en zee aan de andere kant. Het land waar het 50 graden kan zijn en je 5 liter zonnebrand nodig hebt. Het land waar je 1.5 uur in de bus kan zitten en nog steeds in dezelfde stad bent. Het land waar verschillende culturen samenkomen en waar je mag zijn wie je bent.Het land waar je je 1 van de 15 miljoen kunt voelen op straat, maar alleen op de wereld voelt in een canyon. Het land dat mij gegrepen heeft, dat soms zo lelijk is dat het mooi wordt en soms zo prachtig is dat het je adem wegneemt. Het land, waar ik absoluut nog niet klaar mee ben. Ik ben zo dankbaar dat ik dit heb mogen zien, voelen, ruiken, proeven en meemaken. Het smaakt naar meer. Op dit moment ben ik op het vliegveld en typ ik de laatste woorden van dit verslag. We vliegen vandaag terug naar huis, maar 1 ding is zeker: Amerika,i'll be back!

Grolle goes USA, over en uit.